اثر گیاه کندر (boswellia serrata) بر میزان قند، انسولین و مقاومت به انسولین در بیماران دیابتی نوع۲

مقدمه و هدف: دیابت نوع2 با کاهش پیشرونده در عملکرد انسولین مشخص می­شود. تجویز گیاه کندر، دارای آثار مفیدی بر موش­های دیابتی است. هدف از این مطالعه بررسی اثر گیاه کندر بر سطوح گلوکز، انسولین و هاخص مقاومت به انسولین در بیماران دیابت نوع2 می­باشد.   مواد و روش­ ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی که روی60 بیمار (مرد و زن) در محدوده سنی 48- 30 سال با دیابت نوع2 انجام شد. افراد به دو گروه تست وکنترل تقسیم شدند. گروه تست روزانه 3 دوز 300 میلی­گرم گیاه کندر به شکل بسته­بندی شده به صورت جویدنی برای مدت 6 هفته و گروه کنترل فقط داروهای خوراکی دریافت کردند. قبل و بعد از6 هفته نمونه خون بیماران جمع آوری و پلاسما جدا و تا زمان اندازه­گیری در فریزر 20- درجه نگهداری شد. سطح انسولین، گلوکز خون ناشتا اندازه­گیری و شاخص مقاومت به انسولین محاسبه شد.   نتایج: شش هفته تجویز گیاه کندر باعث کاهش معنی­دار (01/0p<) میانگین سطح گلوکز در گروه دریافت کننده گیاه از mg/dl10 ±71/173 به8 ±57/147 بعد از دریافت این گیاه شد. میانگین سطح انسولین سرم به­طور معنی­دار (01/0p<) در گروه تست ازiu/mlµ 58/1±3/13 به 7/3± 54/24 رسید. شاخص مقاومت به انسولین در گروه تست تغییر معنی­داری نداشت، در صورتی که این شاخص در گروه کنترل به­طور معنی­دار (05/0p<) از 9/1±7/6 به 3/2±4/15 افزایش یافت.   نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه پیشنهاد می­دهد که احتمالاً گیاه کندر اثرات ضد دیابتی را از طریق افزایش در ترشح انسولین و کاهش سطح گلوکز خون در افراد دیابتی نوع2 اعمال می­کند.